Ik blijf me verbazen….

Hier weer even een berichtje vanuit het steeds veranderende China.
Ik blijf me verbazen over China, we hebben al weer meer van de stad gezien en elk beeld dat ik in mijn geheugen had staan kan weer gewist worden omdat de stad elk jaar weer een andere skyline heeft. Er wordt hier zoveel gebouwd waardoor straten en soms hele wijken veranderen. Alles staat in de steigers om de stad er zo mooi mogelijk uit te laten zien voor de olympische spelen in 2008. Ze doen er hier alles aan om zo goed mogelijk voor de dag te komen volgend jaar, zo hoorde we dat volgend jaar de fabrieken in en om Beijing drie maanden voor de olympische spelen gesloten zullen worden zodat de lucht in en om Beijing schoon zal zijn. Alle mensen van het platte land die in de stad werken moeten uit de stad zijn wat ook weer een paar miljoen mensen minder op straat betekend.
Alle gebouwen die nu nog gebouwd worden moeten ten minste van de buitenkant afgewerkt zijn zodat het van de buitenkant af lijkt en vanaf 18 februari mocht er niet meer opnieuw gebouwd worden in de stad. Dit geeft even een plaatje van hoe ze in China te werk gaan.
Alles moet er voor de buitenwereld altijd mooi uitzien maar als je hier wat langer zit zie je wat er zich nog meer afspeelt. Zo moeten ook de weeshuizen die in Beijing zijn en waar wij mee werkten weg, ze moeten naar een plaats buiten de stad waar de westerlingen niet zullen komen. Mensen die van armoede op straat leven worden opgepakt en eveneens buiten de stad geplaatst en aan hun lot overgelaten. Sommige proberen toch terug de stad in te keren maar worden dan opgepakt en in de gevangenis gezet.
Dit zijn een aantal feiten waar we de afgelopen tijd mee werden geconfronteerd.

Zo dat was even een stukje over China, nu hoe het met mij hier gaat.
Gelukkig kan ik weer zeggen dat het goed gaat al was het wel even iets minder, ik geniet elke dag van het Chinese eten maar kijk soms ook wel een uit naar iets anders, zo heb ik vorige week eens ff een “lekkere” pizza gegeten maar terugkijkend had ik die beter kunnen laten staan. Het heeft me een paar dagen ziek zijn opgeleverd. Echt ik was zo beroerd dat ik s’nachts niet sliep en bijna het tapijt van mijn bed naar het toilet heb versleten (verdere details zal ik achter wegen laten)((en wat was ik blij met onze eigen kamer)). We hadden ook niets bij ons van een paracetamol of zoiets (dom dom dom). Gelukkig had ik Thijs bij me die echt een super “zuster” voor me speelde. Hij haalde water en verzorgde me tot in de puntjes, zelfs ging hij naar een Chinees winkeltje om iets van medicijnen te halen, maar toen ik de verpakking las heb ik ze toch maar dicht gelaten. Wat moet je als er staat dat je die medicijnen onder toeziend oog van een Psychiater moet innemen??? Toen hebben we andere Nederlanders hier in Beijing gebeld en gevraagd of zei misschien iets hadden van medicijnen en ja hoor “gelukkig wel”. Thijs is toen in de taxi gesprongen en heeft even het een en het ander gehaald, wat heel goed werkte en waardoor ik me snel weer wat beter voelde.
Na dit hele gebeuren heb ik nog even uitgeziekt en heb toen de draad weer opgepakt.

Echt we maken zoveel dingen mee, zoals ik vorige keer vertelde over die jongen die zijn ouders niet meer kan zien. Zo sprak ik vandaag met een jongen (Ezechiël) uit Liberia die sinds 1994 zijn ouders niet meer had gezien omdat hij toen moest vluchten in verband met een oorlog.
Uiteindelijk is hij hier in China terecht gekomen en “na een lang verhaal” vertelde hij dat hij van de week sinds 13 jaar weer contact met zijn ouders had gehad. Hij vertelde het als een verhoring van zijn gebed. Waar ik alleen maar amen op kan zeggen.

Verder ontmoeten we een hoop mensen hier, uit alle landen van de wereld en iedereen heeft weer een ander verhaal. Maar wij hebben ook een verhaal en als ze willen vertellen we dat graag!!!

Naast deze dingen blijven we druk zoeken naar opties voor onze plannen en kunnen zeggen dat we resultaat boeken.

Nou tot zover weer even een bericht vanuit de hoofdstad van China.... Peking of was het nu Beijing....?!?

Wederom bedankt voor het lezen en de leuke reactie’s. (Dat motiveert me)

Be blessed en Greetz,

Hans